“je houdt je golfclub vast alsof het een vogeltje is; wel vasthouden, niet doodknijpen”
Zo startte de golfclinic waar ik vorige week op uitnodiging was..

Ik riep spontaan “het is net dressuur, want dit is exact hoe ik mijn teugels vasthoud 😊”. De toon gezet, de sfeer sportief, gezellig en toch ook wel beetje competitief. Want ja, je wilt toch eigenlijk wel dat iedere volgende bal beter is dan de vorige en al helemaal dan die van je buurman. Al snel speelde ook frustratie bij een ieder van ons een rol, want niet iedere bal was beter en de pollen gras vlogen af en toe om onze oren.

Stiekem had ik toch ook de nodige vooroordelen over golf: “je moet de bal zo hard mogelijk raken en hoezo spierpijn”. Eigenlijk dezelfde vooroordelen die mensen over paardrijden hebben: ‘het paard doet al het werk, je hoeft alleen maar aan de teugels te trekken”. Ik kwam er al snel achter dat zowel golf als dressuurrijden gemeen hebben dat het over van alles gaat, maar niet over kracht. Op kracht verlies je het; letterlijk en figuurlijk.

“look in the mirror, thats your competition”
Gaandeweg kwamen er meer vaardigheden bij, maar wat me vooral bijgebleven is:  centreren, (lichaams)bewustzijn en bij jezelf blijven: niet laten afleiden door de ander of omstandigheden. Vaardigheden die ook bij paardrijden van essentieel belang zijn, zo niet ook in het leven.

“iedere bal is een nieuwe. Focus op de nieuwe bal en niet op die die je net geslagen hebt.” Ook hier kwam voor mij de vergelijking met een dressuurproef voorbij. Als ik tijdens een wedstrijd me laat afleiden door een onderdeel dat minder of slecht gaat, is mijn huidige en zelfs mijn volgende onderdeel ook minder of zelfs slecht.

Onze clinic vervolgde zich en naast dat we echt wel ieder op zijn eigen manier serieus met het spelletje bezig was hebben we onderweg enorm veel gelachen en dan echt gelachen tot tranens toe

En zo kan ik nog wel even doorgaan, maar is het niet net als het leven: je hebt je doel in zicht, soms dichtbij soms ver weg, je eerste stap gezet en dan gaat het toch anders dan gepland en zie je je teamgenoot je voorbij spelen, met minder slagen, betere onderdelen. Frustratie, tegen jezelf aan lopen. Tot je je herpakt, je voeten op de grond zet, je focus hebt en toch onderweg blijft genieten van het uitzicht en rit!

Hoe herpak jij jezelf als je tegen jezelf aan loopt? Ik help anderen het beste uit zichzelf te halen. Ik loop een stukje van de baan met je mee, en help je je koers helder te krijgen, 1 slag/stap tegelijk. Meer weten? Laten we een kop koffie drinken!

Thx @Roy Nijenhuis voor de les, @Wouter Bos Reclame-Totaal voor de uitnodiging en Golf en Businessclub de Lage Mors voor de fantastische dag.